Her yıl 1 Temmuz’da Denizcilik ve Kabotaj adı altında kutlanan bir Denizcilik Bayramı’dır.

Kabotaj kelime anlamıyla bir ülkenin kendi kara suları ve kendi limanları arasında Gemi İşletme ve her türlü liman hizmetlerini kendi kontrolü hakkında bulundurmasıdır.

Osmanlı İmparatorluğu döneminde dünyayı titreten Osmanlı Denizciliği Cumhuriyet ile birlikte ne yazık ki istikrarını yitirse de; öze dönüş hareketi başladı.

2000’lerin başından itibaren devlet bakanı Binali Yıldırım ve ekibinin gayretleriyle Türk Denizciliği “beyaz statüye” yıllar sonra ancak geçebilmiş tutulan Türk gemilerinin sayılarında azalmalar görülmüştür.

Yatlarda başlayan yabancı bayrakların çıkarılıp Türk bayrağının takılması değişimi bugün yerini gemilere bırakmıştır.

Artık Türk Armatörleri eskiden mecburen çektikleri yabancı bayrakları indirip yerine al bayrağı çekiyorlarsa da; camiadan gelen övgülerin volümü nedense pek yükselmedi (!)

Bu alanda icra edilen başarı bir darbedir ve devrimin ayak seslerini haber vermektedir.

Türk Denizciliği bu dönem de Kabotaj sınırlarını çoktan aşmış enginlere yelken basmıştır. O yüzden Kabotajı sınırlandırmanın demodeliğine de bir son vermek gerekir.

Türkiye bir yarım ada ülkesi.  8333 km olan kıyı uzunluğu dikkate alınırsa bugünün anlam ve önemi daha bir anlaşılır olur.

2007’de Kabotaj kelimesinin yanına Denizcilik sözcüğü katılarak tam anlamı ile Denizcilik ve Kabotaj Bayramı olarak anılmaya başlandı.

Fakat bugüne özel bir tatil yaptırımı konmadı.

Hayata geçirilmesi planlanan Kanal İstanbul projesi ile Boğazlardan geçiş yapan Gemilere uygulanan yeni tarifenin sevincini vatanseverler olarak büyük bir coşkuyla idrak ettik.  

Hayırlısıyla sektör kolları sıvadı ve  ana makineye  yol vermeye  başladı.

Yeni vizyon da, “TÜRKİYE YÜZYILI’ nın yeni icraatlarına hazır olun.