Greenpeace’in ‘Derin Sularda’ başlıklı raporunda, maden şirketlerinin çoğunlukla akıllı telefon ve bilgisayar üretiminde kullanmak için deniz tabanındaki değerli mineralleri elde etmeye çalışırken karbon depolayan tabakalara zarar verdiğini belirtti.

Karbon salınımına olumsuz etkileri olan uygulamaların yanısıra, nispeten yeni bir alan olan derin deniz madenciliğinin ‘açgözlü bir endüstri’ olduğu belirtilen raporda, uygulamaların ‘daha inceleme şansımız olmadan gezegendeki en büyük ekosistem olan derin denizi yok edebileceği’ vurgulandı.

BM okyanusları korumuyor, şirket çıkarlarını gözetiyor

Raporda derin deniz madenciliği endüstrisinin düzenlenmesinden sorumlu Birleşmiş Milletler Uluslararası Deniz Yatağı Otoritesi’nin (ISA) ekosistem çeşitliliğini korumak yerine ‘rant ve şirket çıkarlarını gözettiği’ savunuldu.

Çin, Kore, Britanya, Fransa, Almanya ve Rusya gibi ülkelerde, aralarında ABD’li silah üreticisi Lockheed Martin’in iştirakının da bulunduğu henüz madencilik işlemine başlamamış şirketlere Pasifik, Atlantik ve Hint Okyanusu’nda yaklaşık 1 milyon kilometrekarelik bir alanda 29 arama ruhsatı verildi.

2030 yılına kadar korunmalı; uluslararası anlaşma çağrısı

2030 yılına kadar okyanusların en az üçte birinin koruma alanı kapsamına alınması istenen raporda, Birleşmiş Milletler’de (BM) sömürüyü değil korumayı merkeze alan güçlü bir ‘Küresel Okyanus Anlaşması’ oluşturulması için hükümetler bir kez daha göreve çağrılıyor.

Hükümetler 2015 yılının ocak ayında ulusal sınırlar ötesindeki deniz yaşamının biyolojik çeşitliliğinin korunabilmesi ve sürdürülebilmesi için bir söz konusu anlaşmanın detaylarını görüşmek üzere bir araya geleceklerini duyurmuştu.

Eylül 2018’de başlayan görüşmelerin üçüncüsü gelecek ay New York’ta düzenlenecek. Anlaşmaya dair görüşmelerin 2020’de tamamlanması öngörülüyor.

Vira Haber