Çanakkale’nin Nara Burnu’nda 4 Nisan 1953 günü İsveç bandıralı Naboland gemisiyle çarpışarak batan TCG Dumlupınar, 64 yıl sonra yine acı hatıralarıyla anılıyor. Türk denizcilik tarihinin en büyük denizaltı faciasından hayatta kalan son kişi olan Hüseyin Akış, “Güvertede olduğum için kurtuldum ama hayatımın geri kalanında kaybettiğimiz silah arkadaşlarımı aklımdan çıkaramadım” diyor.  

NATO tatbikatından dönerken Çanakkale Boğazı’nın Nara Burnu açıklarında İsveç bayraklı yük gemisiyle çarpışarak batan TCG Dumlupınar denizaltısında şehit olan 81 denizci bugün anılıyor. Denizcilik tarihimizin en trajik kazası sonucu 85 metre derinliğe gömülen TCG Dumlupınar’ın battığı 4 Nisan (bugün Türk Deniz Şehitleri Günü olarak kabul ediliyor.) Denizaltının 86 kişilik mürettebatından hayatta kalan tek kişi olan güverte astsubayı 95 yaşındaki Hüseyin Akış, her yıl aksatmadan yaşadığı Mersin’den Gölcük’e gelerek anma törenlerine katılıyor.

Hüseyin Akış, 64 yıl önceki kara günü şöyle anlattı: “7 gün süren tatbikatın ardından Çanakkale Boğazı’na girdik. Kıdemli Astsubay Hüseyin İnkaya’dan nöbeti alarak güverteye çıktım. Boğaz geçişleri çok manevra yapıldığı için su altı ve su üstü gemileri için çok zordur. Hüseyin ağabeyim, nöbeti bitmesine rağmen dinlenmek yerine yardım etmek için yanımda kaldı. Köprü üstündeki 5 kişi bir anda karşımıza çıkan Naboland ile çarpıştığımızda denize döküldü. Dibe doğru gidiyordum. 20-30 metre derinlikten çıktığımda bize çarpan Naboland gemisi beni kurtardı.” 

Dumlupınar faciası

Akdeniz’de NATO tatbikatına katılan Dumlupınar, 4 Nisan 1953’te Gölcük’teki Donanma Komutanlığı’na dönmek için girdiği Çanakkale Boğazı’nda Naboland ile çarpışmıştı. 86 personelle batan Dumlupınar’ın güvertesindeki ve köprü üstündeki 5 asker faciadan sağ kurtulmuştu.  

Haber: Gökhan Karakaş / Milliyet